lunes, 28 de noviembre de 2011

Mi flor ,Sada


Playa de Sada Hoy

Playa de ayer 
Esta es la playa donde me crie,  tantos recuerdos ........y que felices eramos sin tantos perjuicios, jugábamos sin peligro ,todos nos conocíamos y nuestros hijos estaban protegidos, por cualquiera madre que le tocara estar en la playa, echaba un vistazo a los niños, pues repito todos nos conocíamos,eramos como una familia,pero el progreso esta aquí y tenemos que aceptarlo,ahora es todo mas bonito ala vista, pero no se está con la paz que vivíamos  en  Sada en aquellos años .    

Fotos


jueves, 10 de noviembre de 2011

Africa ( Kenia)

Que preciosidad de trabajo
Como se puede tener tanto ingenio..

 
Perfecto trabajo, excelente
 
Majestuoso trabajo












 
Poblado Keniata


En el año 1991, fui de viaje a Kenia. Un viaje maravilloso con mi marido. El disfrutaba mucho en la sabana viendo los animales , y a mi me llamó mucho la atención la gente, sus costumbres y su cultura.Aquellos niños jugando a las canicas en la entrada del poblado, con excrementos de vaca,se les veía tan felices, que no necesitaban nada más para reírse y ser  felices...Sus madres en el poblado con casas hechas de excrementos, se veían  con unos collares hechos por ellas,  preciosos y con una túnica simplemente con un porte y elegancia como si  llevaran el vestido del mejor modisto. Estuve un poco desorientada pensando: pobre gente, de cuantas cosas carecen, pero luego decía, se ven felices , ¿no seremos nosotros los equivocados?     

La República de Kenia, es un país del este africano, . Su capital es Nairobi. Su población es de 39 millones de personas con gentes de numerosas culturas y orígenes. El origen del nombre del país se debe al Monte Kenia, un lugar tradicional del país y la segunda montaña más alta de África. Kenia también es conocida por su biodiversidad en animales y por una gran variedad de ecosistemas. (Clica aquí para más info)


miércoles, 9 de noviembre de 2011

SADA




¡Sada! ¡Sada! terra miña
Onde o meo berce abalou
O teo nome levo escrito
No fondo do corazón.
Podes ferir e aldraxarme,
Podes meo nome negar.
Qu,eu hei de seguir queréndote
Hasta o último alentar.
Axuntada có teo nome
Vai sempre a miña ilusión...
¡Fuchel-a musa sagrada
Que os meos versos inspirou!

                                                                                                                     Manuel Lugris Freire     

martes, 8 de noviembre de 2011

El globo de Sada

  1.  
 


 





(AGOSTO) FIESTAS PATRONALES

El globo de Sada se vino confeccionando y lanzándolo  al cielo durante muchos años, en las fiestas de Agosto, en competición con el de Betanzos.  El artífice era D. Ángel Vázquez Varela y sus hermanos. El enorme aerostato de papel, medía veintitrés metros de altura y cuarenta y cinco de diámetro. Cada cuarterón era pintado y dibujado con alegorías de los sucesos acaecidos durante el año. Se inflaba con el gas que producía la combustión de gasóleo. Colgada de la base pendía una pequeña barquilla de barrotillos con petardos y bengalas y al elevarse este se disparaban todos los fuegos artificiales de la barquilla. El último globo de Sada se elevó en el año 1961. Los dibujos los habían realizado Isaac Díaz Pardo, Salvador Prado Das,José Luis Montero y José Llenera.          
 Esta información la saque de un libro de Sada.

lunes, 7 de noviembre de 2011

Las fiestas de Agosto


Desde tiempo inmemoriales,se celebran en Sada las Fiestas Patronales del 15 al 18 de Agosto bajo la advocación de la Virgen María y San Roque.Cuatro días de fiesta por todo lo alto.
   Por la mañana las alboradas con grupos de Gaitas del País acompañadas de gigantes y cabezudos, los pasacalles con la Banda de Música, la Santa Misa, la procesión con la Virgen María, San Roque y San Mamed, arcos cubiertos de laurel por las calles, el concierto de la Banda en la plaza de San Roque, las regatas, las carreras de obstáculos, cucañas marítimas y terrestres, carreras de burros,carrozas extraordinariamente adornadas,danza con arcos,balcones engalanados con banderas y mantones,las casetas de feria, helados,múltiples actividades para los niños,rosquillas,barquillos, voladoras,tiovivos y lanchitas,los bailes en la Plaza de España amenizados por Banda y Orquesta,la procesión marítima,la noche del globo, la sardillada y por último la sesión de fuegos artificiales.
Tengo que decir por mi edad y vivir en esos años, que eran unas fiestas muy esperadas todo el año,que se disfrutaba muchísimo con tan poca cosa (para el mundo de hoy) el disfrutar participando en los juegos sin gastar nada, solo reírse y disfrutar sanamente, para ese momento, era lo máximo,tengo muy buenos recuerdos de esos años y quiero compartirlo con la gente que quiera leerlo,sobre todo con los jóvenes.        

jueves, 20 de octubre de 2011

EL " PATEXO"




Desde tiempos inmemoriales y hasta los años 60, se explotaba a gran escala la pesca del "patexo" (cangrejo pequeño) que se utilizaba para abonar las tierras. Las lanchas de los marineros varaban en la playa de Sada cargados del preciado crustáceo que vendían por cajones a los labradores.
   Era una verdadera estampa plástica de lo más pintoresca ver en la playa decenas de carros del país tirados por vacas y bueyes que cargaban el "patexo"directamente de las lanchas.
   Esta clase de pesca tenía lugar en los meses de julio a septiembre y reportaba una importante ayuda económica a muchas familias de marineros.
  
Leí en un libro este articulo y me parece importante como información para los más jovenes.

Reflexión sobre el curso

Terminamos el curso del blog, estoy muy contenta de todo lo que aprendí, algo que me parecía imposible, gracias a Victor ( profesor del curso)  fue fácil entender todo lo que explicaba,no solo en este curso, si no en todos los que hice. 
Se queréis más información pinchar aquí 
                                                                                                                     




miércoles, 19 de octubre de 2011

Rana motorista


 Esta simpática, la rana motorista.

Rio da miña infancia


¡Ouh río, feitizado rio,
que sempre que eu te vexo, en min espertas
meos tempos ledos e o relembro sagro
da miña edá primeira!
Non parece senón que antre os pregues
das tuás ondas, que mainas escorregan,
envolves o mellor da miña vida,
dias de xolda e infancia rebuldeira,
pra ilo mergullando do pasado
no escuro  mar sin fondo e sin orelas.

Ouh,cántas veces, cántas,indo á escola,
xoguéi coutras rapazas nas túas veiras
á panda, e á corda, e o escondite,
Fuxiron, sí, pra sempre e máis non volven.
¡Canté, si inda volveran aqués días
e con eles outra vez tamén volvera
aledicia da miña xente toda!
¡Anacos meos!-ouir poidera.

Este texto lo saque de un libro antiguo, añadiendo algo de mis vivencias.

martes, 18 de octubre de 2011

Vida


Quixera que a miña vida
fose un poema sinxelo
feito de luz e de soma,
de macelas e algueireos;
feito de soños e versos;
un poema sin retórica,
feito de alma, de amor feito.
Asín ao chegar ao porto
e fitarme en seu espello,
podría dicir á morte
sempre fun eu,sí,eu mesmo.

Parte de este texto lo saque de un libro.
                                                                                      

Puesta de Sol


 Que bonita esta puesta de Sol

Perros


Los perros dicen que son( las personas que los tienen)los mejores amigos del hombre,yo no lo tengo y no puedo opinar, aunque me gustaría ,por ejemplo, este es precioso.
 


 Flores, que cosa tan perfecta y bonita.

domingo, 16 de octubre de 2011

                                                            LAS ESCUELAS

En el siglo pasado y hasta los años 40 las Escuelas Públicas estaban sustentadas por los Ayuntamientos,los maestros, los alquileres de los locales,materiales,etc. eran pagados por el Ayuntamiento.
    Había una comisión de Educación formada por los concejales que eran los que se encargaban de examinar a los niños y niñas para ver su instrucción. 
    En cada parroquia había una Escuela pública o más de una,como es el caso de Sada parroquia.

DEBULLANDO

OS AMORES DO MEO MAR

 Alguien en su día escribió esto tan bonito a Sada y quiero compartirlo con todos los que quieran leerlo . 


OS AMORES DO MEO MAR  

 As ondas do mar de Sada                                          Asi un día e outro día                                                                                                                       polo inverno e polo vran
no seoteimoso ir evir                                                  polo día e pola noite
acércanse  ledas á praia                                            pola tarde e a mañán.
bícana e vólvense a ir                                                  Igoal que os amores novos
con un soave marmullo                                             están sempre a se vicar
que tanto nos gosta ouvir                                          mais nunca se fartan deles  
o que abala os nosos leitos                                        e volven a recuncar.
á hora de dormir.                                                          
                                                                                                    
Tras dunhas veñen as outras                                   Esté o perene tesouro
e outras veñen as outras máis atrás                      que a vila de Sada ten:
co seu garimoso mensaxe                                           un paraiso na terra
sin perder nunca o compás                                       como saben todos moi ben.
e cando chegan á praia                                               
fúndense no mesmo areal
nunha longa gargallada                                                                    Octubre 2011                                                                 
chea de escuma e de sal

Esta é a expresión amorosa
do agarimo visceral
que sente o mar pola terra
neste curruncho ideal.



viernes, 7 de octubre de 2011

Saludo a los compañeros de curso


   Desafio
   
                                                              
                                                         -Voute pedir a teu paí,         
                                                       Catuxiña, miña nena,
                                                       quexa me vai sendo tempo
                                                       de estar sempre á tua beira.

                                                       -Non o fagas por agora,
                                                         Xan, pola Virxe cho pido,
                                                         que non quero por agora,
                                                          que non quero ,xa cho digo.
                                                         
                                                         -Sempre é a muller a que mete
                                                          de se casaren as presas;  
                                                          non sei tu miña Catuxa,  
                                                          por qué  me saes con esas.

                                                         -Eu dígoche que non quero, 
                                                          Xan, por agora casare,
                                                          pois inda quero probar
                                                          se eres capaz de deixarme.

                                                          - Olla o que fas,Catuxiña,
                                                          e non me esteas tentando
                                                          e nunca xogues cos homes     
                                                          que sempre sairás penando


Poema sacado de un libro muy antiguo, que me gustaría compartir, a mi me gusta.


miércoles, 5 de octubre de 2011

Recordados compañeras os de curso, siento mucho no poder seguir con vosotros esta semana, porque mi pierna no me lo permite, como sabéis es nuestro 3º día de curso para seguir un blog ,yo estoy intentando si soy capaz de publicarlo, si alguien lo lee me lo dice.Gracias.
Un saludo para todos.

martes, 4 de octubre de 2011

Cocido Gallego

Esta receta es mi preferida ,
Ingredientes : Repollo ,Patatas, Garbanzos, Costilla de Cerdo, Lacón,Chorizos,Falda de ternera yPollo.

Mi primer blog

Hoy día 4 de Septiembre 2011 empiezo a escribir mi primer blog, me parece un poco complicado,pero pondré todo mi interés ,confío en la buena explicación de Victor y sin duda saldré adelante.